Przeniesienie składek z pracy we Francji do emerytury w Polsce

Zatrudnienie we Francji od 1984 do 1993 a emerytura w Polsce

Niestety z uwagi na brak szczegółowych danych moja odpowiedź na pytanie może opierać się jedynie na ogólnych zasadach zawartych w przepisach prawnych, które wzięłam pod uwagę.

Zgodnie z art. 8 ustawy o emeryturach i rentach z FUS dopuszcza się uwzględnienie okresu ubezpieczenia za granicą jednak pod warunkiem, że tak stanowią umowy międzynarodowe. Polska podpisała umowę z Francją w 1948 r.  

Należy podkreślić, iż ustalając prawo do emerytury lub renty, uwzględnia się nie okresy zatrudnienia za granicą, które mogą być według prawa polskiego kwalifikowane jako okresy ubezpieczenia, lecz okresy, które zgodnie z prawem państwa, w którym ubezpieczony w danym okresie przebywał (był zatrudniony) i podlegał ubezpieczeniu, są okresami ubezpieczenia i mogą być na zasadzie art. 8 uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości w Polsce. Takiej zaś kwalifikacji mogą dokonać właściwe organy ubezpieczeniowe (lub sądy) państwa, w którym zatrudnienie to miało miejsce (wyrok SN z 5 października 2006 r., sygn. akt I UK 99/06, LexPolonica nr 1721681).

Zobacz również: Praca w Szwecji na polskiej umowie

Zasady zaliczania okresów przebytych w państwach Unii Europejskiej

Przed 1 maja 2004 r., tj. przed wejściem Polski do Unii Europejskiej, jeśli obywatel polski nie wypracował w kraju wymaganego stażu ubezpieczeniowego z powodu dłuższego pobytu i pracy w innym kraju, nie mógł nabyć prawa do emerytury, jeżeli z tym krajem nie łączyła Polski umowa bilateralna. Takie umowy Polska zawarła m.in. z Francją, Belgią, Federalną Republiką Niemiec, ze wszystkimi krajami demokracji ludowej. Praca w tych krajach pozwalała więc na sumowanie okresów pracy w obu państwach i nabycie prawa do emerytury, której wymiar odzwierciedlał proporcje okresów zatrudnienia w obu krajach. Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej praca w każdym z 27 państw–członków umożliwia uzupełnienie polskiego stażu pracy.

Od 1 maja 2004 r. (tj. od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej) bezprzedmiotowe stały się kwestie podwójnego oskładkowania wynagrodzeń obywateli polskich zatrudnionych na terytorium krajów Wspólnoty oraz fakultatywnego opłacania składek w polskim organie rentowym w razie zatrudnienia w unijnym przedsiębiorstwie. Zasady zaliczania okresów przebytych w państwach Unii Europejskiej określają przepisy rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE):

1. Rozporządzenie nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE 2004 L 166/1 ze zm.), które stanowi, iż niniejsze rozporządzenie ma się stosować do obywateli Państwa Członkowskiego, bezpaństwowców i uchodźców mających miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, którzy podlegają lub podlegali ustawodawstwu w zakresie zabezpieczenie społecznego jednego lub kilku Państw Członkowskich oraz do członków ich rodzin i osób pozostałych przy życiu. Rozporządzenie to zastąpiło rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.Urz. UE 1971 L 149/2 ze zm.). Zgodnie z powołanym rozporządzeniem świadczenia pieniężne inwalidzkie, emerytalne lub dla osób pozostałych przy życiu, renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz zasiłki pogrzebowe nabyte z tytułu ustawodawstwa jednego lub kilku państw członkowskich nie mogą być zmniejszone ani zmienione, ani zawieszone, ani zniesione, ani skonfiskowane z tego tylko powodu, że uprawniony mieszka na terytorium innego państwa członkowskiego niż to, gdzie znajduje się instytucja zobowiązana do wypłaty świadczeń (art.10 zd. pierwsze rozporządzenia).
2. Rozporządzenie z 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE 2009 L 284/1), które zastąpiło poprzednie rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (Dz.Urz. WE 1972 L 74/1 ze zm.).

Zobacz również: Czy praca w Irlandii liczy się do emerytury?

Czy przy ustalaniu prawa do polskich świadczeń są uwzględniane okresy ubezpieczenia przebyte w innych państwach członkowskich

Stosowanie rozporządzeń unijnych i umów bilateralnych oznacza, że jeśli osoba ubiegająca się o świadczenia na podstawie przepisów danego państwa członkowskiego nie ma okresów ubezpieczenia wystarczających do nabycia danego prawa, to instytucja ubezpieczeniowa tego państwa uwzględnia okresy ubezpieczenia przebyte przez tę osobę we wszystkich innych państwach członkowskich. Każda instytucja wypłaca jednak świadczenia tylko za okresy przebyte w danym państwie. W efekcie, ile jest państw, w których dana osoba była ubezpieczona, tyle będzie wypłacanych proporcjonalnych świadczeń emerytalnych lub rentowych.

Jeżeli przy ustalaniu prawa do polskich świadczeń są uwzględniane okresy ubezpieczenia przebyte w innych państwach członkowskich, to brane są pod uwagę okresy przebyte w tych państwach również przed dniem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, czyli przed 1 maja 2004 r. Jeżeli osoba ubiegająca się o świadczenie ma wystarczającą liczbę okresów ubezpieczenia wymienionych w katalogach art. 6 (okresy składkowe) i art. 7 (okresy nieskładkowe) ustawy emerytalnej do przyznania świadczenia polskiego, to mimo posiadania okresów przebytych w innych państwach nie uwzględnia się ich ani przy stażu do prawa, ani przy stażu do wymiaru świadczenia, tylko przyznaje świadczenie na podstawie polskich przepisów. Okresy przebyte w innych państwach członkowskich posłużą do wyliczenia tam świadczeń proporcjonalnych albo też w całości.

Bez wątpliwości powinien Pan udać się do jednostki ZUS celem szczegółowej analizy Pana okresu ubezpieczenia. Do wniosku o emeryturę powinien Pan dołączyć wszelkie posiadane dokumenty potwierdzające okresy ubezpieczenia przebyte we Francji oraz dołączyć formularz unijny E 207 PL– „Informacje dotyczące przebiegu ubezpieczenia osoby ubezpieczonej”. W formularzu tym należy podać szczegółową informację o okresie ubezpieczenia we Francji. Formularz ten jest dostępny w każdej jednostce ZUS.

Na wniosek jednostki ZUS francuska instytucja ubezpieczeniowa potwierdzi okres Pańskiego ubezpieczenia we Francji.

Zobacz również: Praca za granicą a kapitał początkowy

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.