Autor: Wioletta Dyl
Pracuję w Irlandii, mam emeryturę i grupę inwalidzką w Polsce. Otrzymałem zawiadomienie z NFZ-etu, iż nie będą mi pobierać składek zdrowotnych od emerytury na podstawie art. 11–13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 884/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 roku w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Czy to prawda, że podlega się jednemu ustawodawstwu oraz czy wyłączenie, czyli zapis odnośnie nie dotyczenia świadczeń z tytułu emerytury jest prawidłowo przez NFZ zastosowany? Czy jest możliwość aby mimo tego, że z emerytury pobierane były składki na ubezpieczenie zdrowotne, móc korzystać opieki medycznej w Polsce? Jestem przewlekłe chory i do tej pory byłem pod opieką specjalisty, który przepisywał mi specjalne leczenie.
Od czasu uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej, tj. od dnia 1 maja 2004 r., w Polsce obowiązują wspólnotowe regulacje z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w obszarze emerytur i rent. Wynikające z przepisów wspólnotowych Unii Europejskiej oraz postanowień umów dwustronnych o zabezpieczeniu społecznym zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oznaczają, że choć każdy kraj ma własne przepisy, obowiązują także przepisy nadrzędne chroniące interesy każdego obywatela UE lub państw, z którym Polskę wiąże umowa. Niemniej jednak przepisy Unii Europejskiej nie wprowadzają jednolitych warunków nabywania prawa do świadczeń emerytalno-rentowych, lecz pozostawiają tę kwestię wewnętrznym regulacjom poszczególnych państw członkowskich. A zatem rodzaje świadczeń emerytalno-rentowych oraz warunki ich nabycia każde państwo członkowskie określa samodzielnie (np. wiek uprawniający do emerytury lub renty, staż wymagany do nabycia prawa do emerytury lub renty) przy zachowaniu generalnej zasady, która obowiązuje wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej, tzw. koordynacji emerytur, czyli zasady, że emeryci i renciści mają prawo otrzymywać swoje świadczenia w miejscu zamieszkania, bez względu na to, na jakim terytorium, którego państwa członkowskiego mieszkają.
Zobacz również: Ubezpieczenie w KRUS a umowa o pracę
Dla osoby pobierającej emeryturę z jednego państwa, a mieszkającej w innym kraju UE, co do zabezpieczenia zdrowotnego właściwe jest ustawodawstwo państwa zamieszkania. A zatem w sytuacji, gdy pracuje i mieszka Pan poza Polską, w Irlandii , która należy do Unii Europejskiej, to tam też płaci Pan składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Przez polską służbę zdrowia będzie Pan więc traktowany tak samo jak Irlandczyk. Kwestie dotyczące podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz uprawnień do świadczeń medycznych polskich emerytów (rencistów) zamieszkałych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, z uwzględnieniem postanowień rozporządzeń 883/2004 i 987/2009, należą do właściwości Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. I tak m.in. do właściwości NFZ należy wystawienie zaświadczenia potwierdzającego uprawnienia do świadczeń medycznych emeryta (rencisty) zamieszkałego w innym państwie członkowskim niż państwo odpowiedzialne za wypłatę emerytury (renty), a także podjęcie decyzji dotyczącej wyłączenia z ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce i zaprzestania pobierania składki na to ubezpieczenie w Polsce z powodu przeniesienia miejsca zamieszkania za granicę, do innego państwa członkowskiego. Co też się stało w Pana wypadku.
Zobacz również: Ile trzeba przepracować w Irlandii żeby dostać emeryturę?
Chcąc kontynuować leczenie w Polsce, powinien Pan postarać się w Irlandii o wydanie dokumentu S1. Zgodnie z obowiązującym obecnie prawem w Unii Europejskiej, każda osoba zamieszkująca w kraju innym, niż kraj jej zatrudnienia (UE/EFTA), ma prawo dostępu do państwowej opieki zdrowotnej. Dokumentem poświadczającym prawo do świadczonej nieodpłatnie opieki zdrowotnej jest właśnie formularz S1. Dokument S1/Formularz E–121/E–120 jest zaświadczeniem o prawie do świadczeń zdrowotnych także dla emeryta lub rencisty, zamieszkałego w innym państwie członkowskim (np. w sytuacji zmiany kraju zamieszkania z Polski na Irlandię). Dokument S1 wydawany jest bezpłatnie, a procedura jego uzyskania nie jest skomplikowana. Najlepiej zapytać pracodawcę, która instytucja wydaje formularz S1 i jak o niego aplikować. Po otrzymaniu dokumentu S1 należy go niezwłocznie zarejestrować w instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, którą w Polsce jest Narodowy Fundusz Zdrowia. Po rejestracji formularza w NFZ-ecie Pan jako osoba wskazana w dokumencie S1 powinien otrzymać w NFZ wewnętrzny dokument uprawniający Pana do pełnego zakresu opieki zdrowotnej w zakresie i na zasadach obowiązujących w Polsce. W razie skorzystania na terytorium Polski ze świadczeń zdrowotnych gwarantowanych przez polski NFZ zagraniczna instytucja, w której jest Pan ubezpieczony, zwraca NFZ-etowi koszty związane z udzieleniem Panu świadczeń zdrowotnych . Zatem będzie Pan mógł kontynuować leczenie, które Pan już w Polsce podjął.
Zobacz również: Wiek emerytalny a dalsza praca
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
