Odmowa przez ZUS prawa do świadczenia rehabilitacyjnego

Utrata prawa do zasiłku rehabilitacyjnego

Stosownie do art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego (art. 22 ustawy.). Ubezpieczony traci więc prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli wystąpi jedna z dwóch niezależnych od siebie przesłanek określonych w art. 17 ust. 1, tj. wykonywanie pracy zarobkowej w czasie orzeczonej niezdolności do pracy lub wykorzystywanie zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia.

Zobacz również: Zasiłek rehabilitacyjny a ubezpieczenie zdrowotne

Praca zarobkowa a świadczenie

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z orzecznictwem „praca zarobkowa” w znaczeniu ustawy zasiłkowej oznacza nie tylko „pracę” w potocznym tego słowa znaczeniu, ale również wykonywanie różnych czynności na podstawie różnych stosunków prawnych o charakterze cywilnoprawnym oraz prowadzenie własnej działalności gospodarczej, samozatrudnienie (m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 1996 r., sygn. akt III Au 338/96, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2000 r., sygn. akt II UKN 513/99). Nadto trzeba zwrócić uwagę na funkcję, jaką pełni zasiłek chorobowy (świadczenie rehabilitacyjne). Świadczenia te będą kompensatą utraconego przez ubezpieczonego dochodu, wskutek wystąpienia u niego czasowej niezdolności do pracy (wyrok SN z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt III UK 120/05).

Co do zasady jednak wypłata świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego będzie przez ZUS kontynuowana, o ile nie zajdą przesłanki negatywne. Przesłanki, z powodu których świadczenie nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, wymienione zostały w art. 13 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Jeśli więc Pani:

• nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy,
• nie kontynuuje lub nie podjęła działalności zarobkowej stanowiącej tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie
• ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającej prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby,
• nie jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku i świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz urlopu dla poratowania zdrowia,
• nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników,
  — to za okres przypadający po ustaniu zatrudnienia nie utraci prawa do przyznanego jej świadczenia rehabilitacyjnego.

Z uzasadnienia decyzji ZUS wynika, że wystąpiła przesłanka negatywna w postaci kontynuowania przez Panią działalności zarobkowej –kontynuowanie działalności gospodarczej. Zapewne ZUS nie posiada albo przeoczył fakt wykreślenia przez Panią działalności z dniem 3 września 2021 r. a wcześniej faktu jej (jak się tylko domyślam) zawieszenia.  

Zobacz również: Wniosek o przedłużenie świadczenia rehabilitacyjnego

Odwołanie od decyzji odmownej z ZUS-u

Należałoby zatem odwołać się od otrzymanej decyzji, wskazując na przytoczone przez Panią fakty nieprowadzenia działalności gospodarczej w powodu choroby. Proszę pamiętać o załączeniu stosownych dowodów w postaci – czy to wniosku o zwieszenie, czy też wykreślenia z CEDiG swojej działalności gospodarczej. Odwołanie od decyzji organu rentowego wnosi się do właściwego sądu na piśmie w terminie 1 miesiąca od dnia doręczenia odpisu decyzji za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Sądem właściwym w tej sprawie będzie sąd rejonowy. Jeżeli organ rentowy uzna odwołanie za słuszne zmienia lub uchyla zaskarżoną decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od daty wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. Jeżeli natomiast ZUS nie uwzględni odwołania w całości lub części, przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z aktami oraz uzasadnieniem.

Ponieważ świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy, to mimo ustania zatrudnienia będzie Pani mogła też wnioskować o przyznanie świadczenia na dalszy okres.

Zgodnie natomiast z art. 7 pkt 1 ww. ustawy zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Przenosząc to na Pani problem, decyzja ZUS-u jako nieprawomocna nie może wpływać na Pani prawo do nieodpłatnego świadczenia zdrowotnego w szpitalu.

Zobacz również: Przedłużenie świadczenia rehabilitacyjnego

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. 1999 nr 60 poz. 636
2. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 1996 r., sygn. akt III Au 338/96
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2000 r., sygn. akt II UKN 513/99
4. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt III UK 120/05

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.