Autor: Katarzyna Talkowska-Szewczyk
Jestem nauczycielem z 30-letnim stażem pracy pod tablicą. W związku z chorobą przebywałem początkowo 182 dni na zwolnieniu lekarskim, następnie po rozmowie z lekarzem skorzystałem z urlopu dla poratowania zdrowia, obecnie przebywam na uzupełniającym urlopie wypoczynkowym do kwietnia. W czasie trwania urlopu jestem pod opieką lekarza, który na ostatniej wizycie poinformował mnie, że najlepiej, abym po skończonym urlopie udał się jeszcze na zwolnienie lekarskie trwające do końca toku szkolnego. W szkole kadrowa poinformowała mnie, że nie mogę tego uczynić, ponieważ nie będę miał żadnych świadczeń. Powinienem wrócić do pracy na 60 dni, aby nabyć ponownie prawa do świadczeń chorobowych. Czy to prawda? Chciałbym się udać zgodnie z sugestią lekarza na zwolnienie lekarskie.
W przedstawionych przez Pana okolicznościach niestety kadrowa ma racje. Jeżeli nie nastąpi przerwa w wymiarze 60 dni, to nie otworzy się tzw. nowy okres zasiłkowy. Przepisy w tym zakresie zmieniły się od 1 stycznia 2022 r. Kiedyś wystarczający był powrót do pracy na 1 dzień, aby otworzyć na nowo okres zasiłkowy. Natomiast aktualnie do okresów tych 182 dni zaliczane są wszystkie okresy niezdolności do pracy, tj. okresy niezdolności do pracy przed urlopem dla poratowania zdrowia, jak i po urlopie dla poratowania zdrowia. Skoro wykorzystał Pan już te 182 dni przed pójściem na urlop dla poratowania zdrowia, to niestety faktycznie przy braku otwarcia nowego okresu zasiłkowego (tj. praca 60 dni) nie będzie Panu przysługiwał zasiłek chorobowy.
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1133, ze zm.)- nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni (art. 8 ust. 1 ustawy) Za okres niezdolności do pracy lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy przypadający po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego zasiłek chorobowy przysługuje nie dłużej niż przez 91 dni. Nie dotyczy to niezdolności do pracy powstałej wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów oraz spowodowanej gruźlicą lub występującej w trakcie ciąży (art. 8 ust. 2 ustawy).
Do okresu zasiłkowego wlicza się:
Wskazać należy, że w powszechnie obowiązujących przepisach prawa brak jest regulacji, które odnosiłyby się bezpośrednio do wpływu urlopu dla poratowania zdrowia na okres zasiłkowy. W tym celu warto jest posiłkować się orzecznictwem. Tytułem przykładu wskazać należy na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 września 1996 r., sygn. akt. I PRN 67/96, w którym Sąd Najwyższy wskazał:
„Bezpośrednim celem urlopu dla poratowania zdrowia jest stworzenie pracownikowi możliwości regeneracji sił i powrotu do pełnej sprawności, zaś pośrednio służyć ma stabilizacji jego stosunku pracy w tym znaczeniu, że powrót w pełni do zdrowia oznacza wykluczenie możliwości rozwiązania z nim stosunku pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby. Jest on przy tym pewnego rodzaju »przywilejem«, gdyż przysługuje tylko tym pracownikom, którzy przepracowali już w szkolnictwie wyższym (jednostkach PAN) pewien okres i w związku z tym ich stosunek pracy powinien się charakteryzować większą trwałością]. Dlatego też w praktyce ZUS traktuje okres urlopu dla poratowania zdrowia podobnie, jak okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje bowiem ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy”.
W konsekwencji ZUS stoi na stanowisku, że okresy orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby po okresie świadczenia rehabilitacyjnego lub urlopu dla poratowania zdrowia i przed tymi okresami zlicza się do jednego okresu zasiłkowego. Tym samym, jeżeli pracownik bezpośrednio po zakończeniu urlopu dla poratowania zdrowia stanie się niezdolny do pracy, ten okres niezdolności do pracy powinien być uwzględniony w tym samym okresie zasiłkowym co okres niezdolności do pracy bezpośrednio poprzedzający urlop dla poratowania zdrowia.
Nauczyciele muszą mieć na uwadze, że prawo do świadczeń chorobowych po długotrwałym zwolnieniu lekarskim i urlopie dla poratowania zdrowia wymaga 60-dniowej przerwy w pracy. Brak tej przerwy oznacza brak możliwości otrzymania zasiłku chorobowego, co zmusza wielu nauczycieli do powrotu do pracy mimo niepełnej sprawności zdrowotnej. Zmiany w przepisach od 2022 roku zaostrzyły te wymogi, co ma istotne konsekwencje dla pracowników w systemie edukacji.
Skorzystaj z naszej oferty porad prawnych online oraz usług pisania pism urzędowych i sądowych – szybka, profesjonalna pomoc dostępna bez wychodzenia z domu! Uzyskaj wsparcie od doświadczonych prawników już dziś. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem.
1. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. 1999 nr 60 poz. 636
2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 września 1996 r., sygn. akt. I PRN 67/96
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
