Druk A1 z ZUS-u

Czy brak druku A1 ma wpływ na wypłacenie należnej kwoty przez kontrahenta w Szwecji?

Druk A1 stanowi potwierdzenie polegania terytorialnie pod ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w Polsce. Nie ma nic wspólnego z wysokością Pana wynagrodzenia, bo rozumiem, że rozlicza się Pan fakturą.

Pracownik lub przedsiębiorca, który wykonuje pracę lub działalność w innym kraju Unii Europejskiej a chciałby podlegać ubezpieczeniom w Polsce musi uzyskać z oddziału ZUS poświadczone zaświadczenie A1. Zgodnie z zasadą koordynacji ubezpieczeń w UE osoby podlegają ubezpieczeniom w tym kraju, w którym pracują (lub wykonują działalność). Zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia 883/2004 osoba, która normalnie wykonuje działalność jako osoba pracująca na własny rachunek w państwie członkowskim, a która udaje się, by wykonywać podobną działalność w innym państwie członkowskim, nadal podlega ustawodawstwu pierwszego państwa członkowskiego, pod warunkiem że przewidywany czas takiej pracy nie przekracza 24 miesięcy.

Zasady podlegania ubezpieczeniom w dotychczasowym państwie przedsiębiorców którzy przejściowo zamierzają wykonywać działalność w drugim państwie

Rozporządzenie wykonawcze 987/2009 precyzuje zasady podlegania ubezpieczeniom w dotychczasowym państwie przedsiębiorców, którzy przejściowo zamierzają wykonywać działalność w drugim państwie.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego określenie „która normalnie wykonuje działalność jako osoba pracująca na własny rachunek” odnosi się do osoby, która zwykle prowadzi znaczną część działalności na terytorium państwa członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę. W szczególności osoba taka musi już prowadzić działalność od pewnego czasu przed dniem, od którego zamierza skorzystać z przepisów tego artykułu, oraz, w każdym okresie prowadzenia tymczasowej działalności w innym państwie członkowskim, musi nadal spełniać w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, wymogi konieczne do prowadzenia działalności pozwalające na jej ponowne podjęcie po powrocie.

Do celów stosowania art. 12 ust. 2 rozporządzenia podstawowego kryterium stosowanym do określenia, czy działalność, którą osoba pracująca na własny rachunek wyjeżdża prowadzić do innego państwa członkowskiego, jest „podobna” do normalnie prowadzonej działalności na własny rachunek, jest rzeczywisty charakter działalności, a nie zakwalifikowanie jej przez to inne państwo członkowskie jako praca najemna lub praca na własny rachunek.

Zobacz również: Ubezpieczenie w pracy za granicą

Wykonywanie działalności zarejestrowanej w Polsce w innym państwie Unii Europejskiej

Powyższe przepisy dopuszczają więc, że przedsiębiorca, który ma zarejestrowaną działalność w Polsce, może wykonywać tę działalność w innym państwie UE i przez okres 24 miesięcy może podlegać ubezpieczeniom w Polsce. Należy przy tym spełnić dwa warunki podstawowe:

1. przedsiębiorca musi prowadzić znaczną część działalności na terytorium Polski. W szczególności osoba taka musi już prowadzić działalność od pewnego czasu przed dniem, od którego zamierza skorzystać z przepisów tego artykułu, oraz, w każdym okresie prowadzenia tymczasowej działalności w innym państwie członkowskim, musi nadal spełniać warunki konieczne do podjęcia działalności w Polsce po powrocie z drugiego państwa,
2. w drugim państwie musi być wykonywana działalność „podobna” do działalności wykonywanej w Polsce.

Przepisy powyższe są dość mało precyzyjne, w praktyce pozostawiają sporo miejsca do interpretacji. Szczegółowa interpretacja postanowień rozporządzeń 883/2004 oraz 987/2009 zawarta została w nowych decyzjach i zaleceniach Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego. Wykładnia art. 12 rozporządzenia podstawowego zawarta jest w Decyzji Nr A2 z 12 czerwca 2009 r.

Warunki które potwierdzać mają że przedsiębiorca rzeczywiście prowadzi działalność w kraju siedziby

Zgodnie z decyzją spełnienie wymogów w państwie członkowskim, w którym dana osoba ma siedzibę w zakresie prowadzenia „znacznej części działalności”, ocenia się na podstawie kryteriów takich, jak:

• korzystanie z powierzchni biurowej,
• płacenie podatków,
• posiadanie legitymacji zawodowej,
• posiadanie numeru identyfikacyjnego VAT,
• przynależność do izb handlowych lub organizacji zawodowych.

Oczywiście nie jest wymagane spełnienie każdego z tych warunków, wymienione one zostały przykładowo jako warunki, które potwierdzać mają, że przedsiębiorca rzeczywiście prowadzi działalność w kraju siedziby. Spełnienie tego warunku w praktyce oceniane będzie indywidualnie przez inspektorat ZUS decydujący o potwierdzeniu formularza E 101 (zgodnie z nowymi przepisami formularze E 101 zastąpione zostaną formularzami A1 – w okresie przejściowym ZUS potwierdza formularze E 101).

Jeśli wystawił Pan fakturę za usługę – kraj ubezpieczenia nie ma znaczenia. Jeśli umowa opiewa na pokrycie kosztów ubezpieczeń społecznych – oczywiście zleceniodawca może żądać takiego potwierdzenia.

Zobacz również: Zaświadczenie a1 ZUS

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.