Czy sprawa odprawy emerytalnej jest przedawniona?

Rozwiązanie stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę a odprawa pieniężna

Zgodnie z art. 92¹ ustawy Kodeks pracy „pracownikowi warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia”.

Przepis ten wskazuje, że pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Należy jednak pamiętać, że pracownik, który odprawę taką otrzymał, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

Jeśli więc rozwiąże stosunek pracy w związku z przejściem na emeryturę – to w tym momencie nabędzie do niej prawo. Nie ma przy tym znaczenia, czy już następnego dnia zostanie zatrudniony na poprzednim stanowisku. Spełnił bowiem warunek rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę. Przepisy Kodeksu pracy nie stanowią, że między przejściem na emeryturę a ponownym zatrudnieniem powinna wystąpić widoczna przerwa w zatrudnieniu.

Dzień wypłaty odprawy

Odprawa emerytalna staje się wymagalna w dacie rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na rentę lub emeryturę. Tak wskazywał Sąd Najwyższy w wyroku z 9 kwietnia 1998 r. (sygn. akt I PKN 508/97, OSNP 1999/8/267), stwierdzając, że „roszczenie o zapłatę odprawy emerytalnej jest wymagalne od dnia rozwiązania stosunku pracy także wtedy, gdy orzeczenie przyznające emeryturę zostało wydane później”.

Od daty rozwiązania stosunku pracy rozpoczyna biec przedawnienie, co oznacza, że prawo do odprawy emerytalnej przedawnia się już po upływie 3 lat od dnia rozwiązania stosunku pracy.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 września 1988 r., sygn. akt I PRN 30/88 (OSPiKA 1991 z. 3, poz.111) stwierdził, że „pracownik, który, pomimo ustalonego prawa do renty (emerytury) podejmuje wykonywanie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, uzyskuje wszelkie uprawnienia związane ze stosunkiem pracy i traci status rencisty (emeryta), jeżeli na skutek zatrudnienia jego prawo do renty (emerytury) ulega zawieszeniu. Gdy więc rozwiąże stosunek pracy – co powoduje ustanie zawieszenie prawa do renty (emerytury) i wznowienie jej wypłaty – uzyskuje prawo do odprawy pieniężnej uzależnionej od przejścia na emeryturę lub rentę, jeżeli poprzednio odprawa taka mu nie przysługiwała”.

Przedawnienie roszczeń związanych z odprawą

„Pracownik nabywa prawo do odprawy, jeżeli wprawdzie przed podjęciem pracy w danym zakładzie uzyskał już status emeryta, ale na skutek podjęcia zatrudnienia w pełnym rozmiarze, nie korzystał ze świadczenia wobec jego zawieszenia, a następnie po rozwiązaniu stosunku pracy ponownie przeszedł na emeryturę” (wyroki SN z dnia 2 października 1990 r., sygn. akt I PR 283/90, I PR 285/90, uchwała z dnia 20 lipca 1991 r., akt I PZP 30/91, OSNCP 1992, z. 3, poz. 44).

Podsumowując – skoro otrzymywała już Pani emeryturę z EWK, a potem na jeden dzień rozwiązała Pani stosunek pracy, to wówczas nabyła Pani prawo do odprawy emerytalnej. Stało się to więc w 2000 roku i nie ma znaczenia, że potem znowu Pani została zatrudniona na poprzednim stanowisku. Wobec tego prawo do dochodzenia roszczeń związanych z odprawą przedawniło się z uwagi na upływ 3 lat od dnia nabycia do niej prawa.

Zobacz również: Emerytura kolejowa

Źródła:

1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141
2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 1998 r. sygn. akt I PKN 508/97
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 września 1988 r., sygn. akt I PRN 30/88
4. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 1990 r., sygn. akt I PR 283/90
5. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 1991 r., akt I PZP 30/91

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.